In de 70er jaren was DJO Haarlem actief als raket-club, met Nico van Os als voorzitter. Mijn eerste kennismaking was op een open avond die georganiseerd werd in een lokaal van het Carel van Manderlyceum, waar Nico toen leraar was.

DJO had een onderkomen in het clubhuis van de Anthonie Fokker Vliegtuig Modelbouw Club, vlak achter het NS-station Heemstede-Aerdenhout aan de Vogellaan. Er werd onderzoek gedaan naar en met zink-zwavelraketten.

Zink-zwavel is een veilige brandstof omdat zij makkelijk te maken is, makkelijk te hanteren, moeilijk te ontsteken en de eigenschappen van de reactie [Zn + S => ZnS + energie] zijn precies bekend. De reactie is erg snel, zodat in principe een kleine (één-traps)raket al zijn brandstof in de lanceertoren verbruikt. Daarna is het niets anders dan een ballistisch object.

Ikzelf heb mij bezig gehouden met het ontwerpen van ontsteek-pillen. Die bestonden toen uit een gelatinecapsule met daarin een gloeidraadje van een miniatuur-lampje gelijmd. Daaromheen lag suikerkruit, wat gevolgd werd door thermiet.

Hieronder zijn de enige foto’s die ik heb uit de periode dat ik bij de raket-club betrokken was, en de enige lancering die ik zelf heb meegemaakt.

Deze lancering overigens is vermoedelijk mislukt, omdat de raket betrekkelijk makkelijk werd teruggevonden. Er bleek een gat gebrand te zijn in de zijkant vóór de venturi, waardoor de stuwkracht moet zijn verminderd en zijwaardse aandrijving moet zijn opgetreden. Wij namen aan dat de raket al snel is gaan tollen, en dat hij niet erg hoog gekomen kon zijn. Op de foto van de lancering is onder aan de vliegende raket een witte streep te zien. Dit zou onze theorie kunnen bevestigen.

Meer informatie over deze periode in de geschiedenis van DHO Haarlem is te vinden in de historie van de Nederlandse Vereniging voor Raket Onderzoek (NERO).

Tegenwoordig ontplooit DJO Haarlem haar aktiviteiten vanuit “De Egelantier” te Haarlem (overigens geen raketonderzoek).