In 2001 werd in het medisch tijdschrift “The Lancet” een verslag gepubliceerd van een studie naar bijna-doodervaringen van mensen die een hartstilstand hadden overleefd. Het onderzoek was uitgevoerd door een aantal Nederlandse cardiologen, onder aanvoering van Dr. Pim van Lommel, toen als cardioloog verbonden aan het Rijnstaete Ziekenhuis te Arnhem.

Dr. van Lommel heeft de BDE alsvolgt gedefiniëerd:

“Een bijna dood ervaring is een geestelijke ervaring die kan optreden tijdens een periode van klinische dood, maar ook tijdens een stervensproces of soms zonder duidelijke aanleiding. De bijna dood ervaring is een universele ervaring die over de hele wereld en door alle tijden heen wordt vermeld, die onafhankelijk is van leeftijd, intellect of godsdienst.”

Oorspronkelijk is de term “Near-Death Experience” bedacht in de 70er jaren van de vorige eeuw door Dr. Raymond Moody, cardioloog in de Verenigde Staten.

Deze webstek heb ik opgezet omdat het fenomeen BDE mij intrigeert. Het verenigt de kernvragen in de wetenschap (wie zijn wij en wat doen wij hier?) met de belofte van verifiëerbare metingen c.q. constateringen. De stek dient als niet meer dan een kladblok voor mijn aantekeningen, vooral URLs, over het onderwerp en is gekleurd door mijn eigen bril.

De kleur van mijn bril.

- Er zijn geen “paranormale” of bovennatuurlijke verschijnselen. Alle fenomenen hebben uiteindelijk hun plaats ergens binnen de (natuur)wetenschappen. En in dit kader ga ik een heel eind mee met Ernest Rutherford die ooit zei: “All science is either physics or stamp collecting”. Wat heeft het onderzoek naar BDEs uiteindelijk voor gevolgen voor de natuurkunde?

- Ockham’s scheermes: “De meest simpele verklaring die alle feiten dekt, is meestal de juiste.”     In de verhitte discussies die over BDEs plaatsvinden, worden soms wel zeer bijzondere eigenschappen aan de menselijke hersenen toegekend. Nu is het duidelijk dat wij lang niet alles weten over hoe de hersenen werken. Soms echter wordt op grond daarvan gesteld dat de hersenen bij plat EEG (geen meetbare hersenactiviteit) in staat zouden zijn tot het onderhouden van een volledige reeks van functies noodzakelijk voor een volledig bewustzijn. Dat lijkt mij meer VooDoo-wetenschap te zijn. Als je iets niet weet, dan moet je dat gewoon kunnen zeggen.

- “Als je het onmogelijke hebt uitgesloten, dan moet datgene wat overblijft, hoe onwaarschijnlijk ook, de waarheid zijn.” Sherlock Holmes.                                                                                            Ik meen dat deze stelling een goede leidraad is in het onderzoek naar BDEs.

- Reproduceerbaarheid van waarnemingen wordt van groot, zo niet bepalend belang geacht in wetenschappelijk onderzoek. Indien echter één enkel meetresultaat verkregen wordt, dat de toets der kritiek doorstaat, dan moet deze waarneming als valide erkend worden.

- De waarnemer beïnvloedt de waarneming